Op 24 en 25 augustus is er weer een G7 bijeenkomst. De G7 is een overblijfsel van de oude wereld. Je kunt je op dit moment serieus afvragen waarom Italië en Canada wel lid zijn en India en China niet. Maar die discussie wil ik hier niet opstarten, net zomin als de discussie in hoeverre Rusland wel of niet zou mogen aanhaken.

De G7 (en G8)- bijeenkomsten worden standaard verstoord door demonstrerende antiglobalisten.
De groep verzet zich al sinds jaar en dag tegen globalisering en dan in het bijzonder economische globalisering. Plat gezegd wil men op vakantie in Afrika niet lastig gevallen worden met hamburgers en Coca of Pepsi Cola, maar streven de anti-globalisten naar bescherming van lokale culturen en lokale economie.

En hoewel er nooit gesproken is over een overwinning, hebben ze meer succes als velen denken.
Waar de belangrijkste landen in het verleden geleid werden door wereldleiders, moeten we het al een aantal jaar stellen met politieke leiders die vooral aandacht hebben voor de lokale economie en het hardst roepen dat ze de eigen cultuur willen beschermen. In de Verenigde staten, Rusland, het Verenigd Koninkrijk, Turkije, Brazilië, Indonesië en vele anderen landen ligt de politieke macht bij leiders die zich richten op de eigen economie, eigen rijkdom en eigen cultuur. Ook in Nederland zijn partijen die "bescherming van de Nederlandse cultuur" hoog in het vaandel hebben staan populairder dan ooit eerder sinds 1945.
En dus worden er overal maatregelen genomen die de lokale cultuur en economie beschermen. Asielzoekers worden basale rechten ontnomen, families van vluchtelingen worden gescheiden of vluchtelingen worden gewoon geweigerd. Allemaal om de lokale cultuur en de lokale economie te beschermen.

In Brazilië wordt meer regenwoud gekapt of afgebrand dan ooit te voren. Zelfs meer dan dubbel zoveel als vorig jaar, heb ik ergens gelezen. Niet zo zeer om de eigen cultuur te beschermen, want er zijn ook lokale stammen die hier echt wel onder leiden. Maar wel om de lokale economie te beschermen en bevorderen.

Dat men daarmee een globaal nadeel creëert, is niet van belang, voor Brazilië.

En daar zit 'm het probleem met de anti-globalisten: De hedendaagse problemen zijn al lang niet meer op lokale schaal. Problemen rondom de klimaatverandering, vluchtelingen (economisch of anderszins) en oorlogsdreiging zijn niet door één land op te lossen.
Velen zien daar een reden in om er dan lokaal maar niks aan te doen, maar dat werkt natuurlijk ook niet.

We moeten ervoor zorgen dat echte wereldleiders het weer voor het zeggen krijgen, leiders die niet alleen hun land leiden, maar ook samenwerking met andere landen aangaan om de echte (globale) problemen in de wereld op te lossen.

Als we willen dat Brazilië de regenwouden laat staan moeten we Brazilië helpen op een andere manier economisch te groeien. En America can alleen maar great worden als de andere landen voldoende rijk zijn hun producten te kopen en voldoende ontwikkeling doormaken om grondstoffen, kennis, mensen e.d. duurzaam te kunnen leveren. We hebben elkaar nodig. We moeten problemen juist globaal aanpakken.

Zo hebben we 75 jaar geleden een van de grootste problemen van dat moment opgelost en zo moeten we ook nu onze problemen oplossen.