Het stellen van een deadlines kun je natuurlijk gewoon zien als puur time management. Maar het is zoveel meer. Het jezelf opleggen van een deadline is het creëren van druk op jezelf. En onder druk wordt alles vloeibaar, wordt wel gezegd. Maar volgens de wetten van de natuurkunde krijgt uiteindelijk, als je de druk maar blijft opvoeren, alles vaste vorm. En dat is nu net wat je wilt bereiken.

Ik weet niet of jij wel 's een onderzoek of rapport dat je moest opleveren ver voor de deadline afhad. Mijn ervaring, en die van mijn collega's, is dat de maker in zo'n geval het rapport nog 's doorleest en stukken herschrijft en bepaalde zaken nog 's dieper gaat analyseren of onderzoeken. Door de tijd die er nog is ontstaat de ruimte om in allerlei details te duiken, die achteraf eigenlijk er niet veel toe doen. Dat is een reden om nooit te vroeg te beginnen. Als je hard moet werken om het net op tijd af te krijgen, beperk je je automatisch tot de hoofdzaken, de essentie.

Maar er is een reden om echt pas op het laatste moment te beginnen. Wanneer je denkt het net niet op tijd af te krijgen, wordt je creativiteit geactiveerd. Je zoekt automatisch naar manieren om het sneller, eenvoudiger en efficiënter te doen. Zo ontstaan verbeterideeën voor het proces dat je moet doorlopen en je zult geen tijd steken in zaken die er niet toe doen. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat onder druk je hersenen veel efficiënter werken.

Maar ook het eindproduct (het rapport of wat dan ook) zal uiteindelijk zo veel beter zijn dan wanneer je alles precies volgens je voorbereide plan van aanpak doet. Maar dan moet je de druk wel echt hoog genoeg maken, ofwel volgens planning moet je dágen te kort komen.

Als de druk maar hoog genoeg is, ontstaat iets dat solide is.