Zijn jullie ook zo enthousiast over de remake van The Lion King? Het is misschien wel de bekendste tekenfilm van Disney en hij wordt opnieuw gemaakt, maar nu met hyperrealistische computer animatie, waardoor het zal lijken of er echte leeuwen, hyena's, een echt stokstaartje, wrattenzwijn, roodsnaveltok en mandril in meespelen. Het enige nadeel is dat ze Rowan Atkinson (als Zazu) en Jeremy Irons (als Scar) niet opnieuw gecast hebben.

Maar ondanks dat zullen er weer miljoenen naar deze nieuwe versie gaan kijken. En terecht. Hoewel het eigenlijk maar een opvullertje voor Disney was omdat Pocahontas wat langer op zich liet wachten, is The Lion King uitgegroeid tot een van de grootste succes van Disney. Het is een schitterend verhaal dat gaat over rechtvaardigheid en het volgen van je ware roeping in het leven.

Alles komt samen bij de kleine Simba, die als zoon van de koning de ambities van zijn oom Scar in de weg staat. Waarop Scar besluit zich van koning en koningszoon te ontdoen, om het koningschap toe te eigenen. Simba wordt niet gedood, maar verjaagd en groeit ver van zijn thuis op in een cultuur van Hakuna Matata.

Onder de heerschappij van Scar gaat het echter niet goed met het koninkrijk. Veel dieren vluchten, door honger gedreven, weg en ook voor de leeuwinnen is het steeds lastiger om voedsel te vinden. Totdat Simba terugkomt om zijn plaats op de troon op te eisen. Scar wordt afgestraft door de Hyena's die hem aan de macht geholpen hebben en het koninkrijk leeft onder Simba weer op tot het niveau van zijn gloriedagen.

Een verhaal dat niet onder doet voor de oude Griekse klassiekers of werken van Shakespeare of Charles Dickens.

En ook mooi om te zien hoe één man (Simba) zo'n grote verandering (of mag ik het revolutie noemen) te weeg kan brengen.

Want ondanks dat Simba niet opgeleid is voor het koningschap of goed getraind heeft, is hij toch de vonk der rechtvaardigheid, die ervoor zorgt dat de leeuwinnen ook in opstand komen.

Wat dat betreft is het ook wel een beetje een vrouwonvriendelijk verhaal: waarin een troep leeuwinnen niet slaagt, lukt één man, zonder training, wel. Maar ja, de vrouwtjes volgen gewoon de wettelijk leider van de groep, of hij de boel nu verpest of niet. Net zo goed als dat ze na Scar's dood gewoon Simba volgen, een jongen die geen leiderschap skills heeft, maar het merendeel van zijn leven geleefd heeft volgens het principe "Maak je geen zorgen over de dag van morgen."

Eigenlijk is The Lion King een oproep om altijd te gehoorzamen aan de wettelijke autoriteiten en nooit te protesteren, ook als de heersende macht destructieve maatregelen nemen. De hyena's volgens Scar klakkeloos de oorlog in, de leeuwinnen volgen Scar gedwee de hongerdood in en uiteindelijk volgen de leeuwinnen ook Simba weer braafjes, want hij is de officiële baas. Omdat Simba de toevallige mazzel heeft dat de droogte ophoudt en de hyena's besluiten maar weer bij de buren gaan jagen, komen de andere dieren ook weer terug. En de vrouwtjes kijken, zoals het hoort, op naar een leider die eigenlijk helemaal niet verantwoordelijk is voor het succes waar ze van genieten.

Oh, ja en hij is de zoon van de oude koning, dus dan moet hij wel goed zijn…..

Door even met een andere bril te kijken naar deze klassieker wordt het van een episch heldenverhaal een propagandafilm voor blinde gehoorzaamheid en toewijding en voor een tweede-rangsplek van vrouwen inde samenleving.

Wat een k*-film, eigenlijk. Ik mag hopen dat niemand deze boodschap ondersteunt en we en masse de remake negeren. En het is maar goed dat die musical ook op zijn einde loopt (voor de zoveelste keer, trouwens).